KUNSTONDERZOEK
Social media
Neem contact met ons op
Locatie
Louis Bouwmeesterstraat 82
2284 XT Rijswijk
Kunstonderzoek
Art research
Het belangrijkste om te begrijpen op deze pagina is dat kunstonderzoek ergens toe kan leiden.
The most important thing to understand on this page is that art research can lead somewhere.
Essentiële Informatie
Het is essentieel om te weten dat niemand perfect is. Men kan sterke passie laten zien, maar het blijft altijd belangrijk om elkaar te zien vanuit een groot mysterie dat mensen alleen vanuit werkelijke liefde kunnen verkrijgen.
Essential Information
It's essential to know that no one is perfect. One can display strong passion, but it's always important to see each other from a place of great mystery that people can only achieve through real love.
Onze Aanpak
Onze aanpak van kunstonderzoek onderscheidt zich doordat wij een binding zoeken met andere unieke vormen van kunstuitingen. In Nederland en vele andere landen gebeurt dit niet automatisch. Dit kan ervoor zorgen dat woorden omgezet kunnen worden in liefdevolle klanken, waardoor men gezamenlijk wil gaan zingen en bewegen (dansen). Hiermee kan echte levenspassie in de vorm van Werkelijke Liefde vele malen duidelijker naar buiten komen.
Our Approach
Our approach to art research emerged through our connection with other unique forms of artistic expression. In the Netherlands and many other countries, this doesn't happen automatically. This can allow words to alternate into loving sounds, prompting men to sing and move (dance) together. This allows a true passion for life, in the form of Real Love, to emerge much more clearly.
Kom in Actie
Neem contact op met stichting Bando:
- Mail Hans de Groot (oprichting stichting Bando sinds 2006): hdgtip@gmail.com
- Bel: +31 (0)6 42233166
Sluit je aan bij stichting Bando, denk en doe met ons mee met je eigen mogelijke talent om dit werkelijk zoveel mogelijk in praktijk te brengen en dit vanuit een liefdesvol doel te verwezenlijken in Nederland en andere landen.
Mijn onderzoek loopt eigenlijk al meer dan 50 jaar. Het leidde tot het onderzoek bij verschillende bekende Nederlanders die hun talenten op grootste wijze wisten te manifesteren voor mij. Toch werd ik ook zeer geraakt door de Italiaanse groepen die vaak lopend en zingend muziek maken waarom mensen dan behoefte krijgen om er op te gaan dansen. Ik vind dat nog steeds heel bijzonder om te zien. Het is dan ook de combinatie van tekst, muziek, beweging met een zeer liefdevolle uitstraling die het als een direct beeld voor mij overbrengt.
My research has actually been ongoing for over 50 years. It led to research with several well-known Dutch people who managed to manifest their talents for me in the most magnificent way. Yet I was also deeply touched by the Italian groups who often make music while walking and singing, which then makes people feel the need to dance to it. I still find that very special to witness. It is the combination of text, music, movement with a very loving radiance that conveys it as a direct image for me.
In mijn leven zijn er een paar belangrijke Nederlandse kunstenaars geweest die ik graag in mijn onderzoek heb willen betrekken.
Hier een paar voorbeelden:
In my life, there have been a few important Dutch artists whom I've wanted to incorporate into my research.
Here are a few examples:
Dirk Tanghe was een van de belangrijkste voorbeelden. Hij was een groots regisseur en ik heb hem gesproken in Utrecht waar hij toen werkte voor de Paardenkathadraal. We hebben nog een tijdlang online gecorrespondeerd, maar dat hield op.
Een bijzonder gegeven vond ik dat Dirk zelfs op het theater verwekt was. Zijn vader was regisseur van het Amateurtheater, maar bleek zeker de grote motor achter in het hoofd van Dirk te zijn.
Dirk Tanghe was one of the most important examples. He was a great director, and I spoke with him in Utrecht, where he was then working for the Paardenkathadraal (Pair Cathedral). We corresponded online for a while, but that stopped.
I found it remarkable that Dirk was even conceived in the theater. His father was a director of the Amateur Theater, but he certainly turned out to be the driving force behind Dirk's mind.
Ik hoorde de naam Erik Vos voor het eerst van het Amsterdamse Mickery Theater, waar ik via een docent van de kunstacademie mee in contact was getreden. Ik overlegde regelmatig met de zakelijk leider van het Mickery Theater. Volgens Michel Bezem waren mijn ideeën de experimenten van Erik Vos, de oprichter van de Haagse theatergroep De Appel. Ik deed meteen uitgebreid onderzoek in Amsterdam en schreef hem toen rechtstreeks aan, maar hij was toen voor een vooronderzoek naar Israel gegaan. Dit was voor de voorstelling : "Sobols Getto", een verhaal uit de Tweede Wereldoorlog van een Israëlische regisseur. Maar meneer Sobol mocht de voorstelling niet in Israël produceren. Toen had hij gevraagd aan Erik Vos om de voorstelling te produceren in Nederland. Het was een fantastische voorstelling. Pas in 2003 kreeg ik de gelegenheid om een gesprek met Erik Vos te hebben en dat was heel bijzonder. Hij gaf me zelfs nog een groot, dik boek over zijn levensverhaal cadeau en zijn vrouw verzorgde onze koffie.
I first heard the name Erik Vos from the Amsterdam Mickery Theater, which I'd been introduced to through an art academy instructor. I regularly consulted with the Mickery Theater's business manager. According to Michel Bezem, my ideas were the experiments of Erik Vos, the founder of the Hague theater group De Appel. I immediately conducted extensive research in Amsterdam and then wrote to him directly, but he had already gone to Israel for preliminary research. This was for the performance "Sobol's Getto," a World War II story by an Israeli director. But Mr. Sobol wasn't allowed to produce the performance in Israel. He then asked Erik Vos to produce it in the Netherlands. It was a fantastic performance. It wasn't until 2003 that I had the opportunity to speak with Erik Vos, and that was very special. He even gave me a large, thick book about his life story as a gift, and his wife made us coffee.
Harry Muskee ontmoette ik voor het eerst als beeld in het plaats waar ik van mijn werkgever regelmatig moest verblijven om er in het naburige dorpje te gaan werken als zorgbegeleider. Harry Muskee was een zeer groots muzikant van de band "Cuby & the Blizzards" die ik zeker nog goed van vroeger kende. Ik wilde hem ontmoeten en heb hem getroffen in 1 van zijn laatste concerten in het plaatsje Lisse. Het was voor mij vooral bijzonder hoe zijn fans zijn bewegingen over konden nemen.
I first encountered Harry Muskee in person at the place where my employer regularly required me to stay while working as a caregiver in the neighboring village. Harry Muskee was a truly great musician from the band "Cuby & the Blizzards," whom I certainly knew well from my childhood. I wanted to meet him and encountered him at one of his last concerts in the town of Lisse. What struck me most was how his fans could mimic his movements.
Ramses Shaffy bleek eens een goede vriend te zijn van mijn bekende fotografie docent Cor Jaring. Hij had het regelmatig over zijn contact met Ramses. Het was een zanger die zelfs zeer grote bewondering had van mijn eigen moeder. En toen ik op de kleinkunstacademie zat vernam ik van een lied dat hij voortreffelijk had gezongen en mij zeer inspireerde. Ik heb Ramses op willen zoeken in het Sarphatihuis en we hebben samen een bijzonder gesprek gehad.
Ramses Shaffy turned out to be a good friend of my well-known photography teacher, Cor Jaring. He often spoke about his contact with Ramses. He was a singer whom even my own mother greatly admired. And when I was at the cabaret academy, I heard about a song he had sung superbly and that had been a great inspiration to me. I wanted to visit Ramses at the Sarphatihuis, and we had a remarkable conversation.
Mijn vriend Jozef van der Berg was een zeer goede vriend van mij en stond bekend als een van de bekendste Nederlandse poppenspelers. Toch is hij er van de ene dag op de andere dag zeer plotseling mee gestopt omdat hij zich over had willen geven aan de Bijbelverhalen. Ik heb heel erg veel met Jozef gesproken over zijn ervaring.
My friend Jozef van der Berg was a very good friend of mine and was known as one of the most famous Dutch puppeteers. Yet, from one day to the next, he suddenly quit because he wanted to dedicate himself to the Bible stories. I've talked with Jozef at length about his experience.
Hans van Manen. Nier vanuit mezelf van vanuit begeleidende docenten op de kunstacademie werd ik verwezen naar Hans van Manen om mijn eindexamen-gecommiteerde te zijn. Ik ging hem bezoeken in Amsterdam en ik was blij met zijn toezegging. Alleen de tijd die ik af had willen spreken kon niet omdat de academie op dat tijdstip gesloten was. Hans van Manen is zeker een toonaangevend persoon in de Nederlandse danswereld en ike vond het leuk om hem persoonlijk te kunnen spreken.
Hans van Manen. It wasn't my own initiative; I was referred to Hans van Manen by my supervising teachers at the art academy to be my final exam examiner. I went to visit him in Amsterdam and was delighted with his agreement. However, the time I'd wanted to meet wasn't possible because the academy was closed. Hans van Manen is undoubtedly a leading figure in the Dutch dance world, and I enjoyed being able to speak with him in person.
Toen ik net in Amsterdam woonde voelde ik me aangetrokken om met de veelzijdige kunstenaar Herman Brood me in contact te stellen. Hij was vaak onder invloed, maar we hebben met elkaar normaal kunnen spreken in zijn atelier in de binnenstad van Amsterdam. Hij had zijn eigen galerie ergens helemaal op de bovenverdieping. En zijn dochter van nog maar een paar jaar was er ook in een soort van box. Later ben ik hem nog regelmatig tegen gekomen, een van die keren vroeg hij mij het adres van de Jelleniek cliniek. Dat is een afkickcentrum voor drugsverslaafden. Uiteindelijk heeft hij het leven niet meer zien zitten en wilde hij een eind aan zijn leven maken en heeft hierbij het advies opgevolgd van zijn manager om het dan te gaan doen op een "eervolle" manier om van een hoge verdieping van bijvoorbeeld het Hilton hotel te gaan doen. Die raad heeft Herman helaas op willen volgen!
When I first moved to Amsterdam, I felt drawn to contact the versatile artist Herman Brood. He was often under the influence, but we were able to talk normally in his studio in Amsterdam's city center. He had his own gallery somewhere on the top floor. And his daughter, only a few years old, was also there in a sort of playpen. I ran into him regularly afterward, and on one occasion, he asked me for the address of the Jelleniek clinic. It's a drug rehabilitation center. Ultimately, he lost interest in life and decided to end his life. He followed his manager's advice to do it "honorably"—from a high floor of a Hilton hotel, for example. Unfortunately, Herman was happy to follow that advice!
Willem de Ridder
Werkelijk 1 van de meest bijzondere beeldend kunstenaars die ik in Nederland kende was Willem de Ridder. Dit was omdat hij zeer was begaan met de combinatie van verhalen. Ik heb hem verschillende keren meegemaakt als gastdocent aan de kunstadademie en toen ik van Enschede naar Amsterdam ging verhuizen was mijn eerste wens een ontmoeting met Willem de Ridder. Ik wist dat hij ook woonde in Amsterdam en sprak met hem af in een cafe bij het museumplein in Amsterdam. Later exposseerde ik ook nog samen met Willem de Ridder in Galery Spirit en had hij een geweldige rondleiding door het Stedelijk Museum georgansieerd. Toen ik mijn harteproject wilde gaan doen kwam hij als een van de eersten naar boven en wilde ik Willem mijn HARTENKRANT persoonlijk overhandigen. Ik kreeg van hem toen ook nog een paar bijzondere kranten die hij had uitgegeven en hij een "Collectum Item" noemde. Kortom was voor mij een zeer bijzonder voorbeeld van een bekende Nederlander die ik in Bussem in zijn huis heb willen bezoeken.
Willem de Ridder
Truly one of the most extraordinary visual artists I knew in the Netherlands was Willem de Ridder. This was because he was so passionate about combining stories. I met him several times as a guest lecturer at the Kunstadamie, and when I moved from Enschede to Amsterdam, my first wish was to meet Willem de Ridder. I knew he also lived in Amsterdam and arranged to meet him at a café near Museumplein in Amsterdam. Later, I also exhibited with Willem de Ridder at Galery Spirit, and he organized a wonderful tour of the Stedelijk Museum. When I wanted to start my heart project, he was one of the first to come up, and I wanted to personally present Willem with my HARTENKRANT (Heart Newspaper). He also gave me a few special newspapers he had published, which he called a "Collectum Item." In short, it was a very special example of a famous Dutchman whom I wanted to visit at his home in Bussem.
Freek de Jonge mocht ik ook eens in levende lijve mogen ontmoeten.Freek de Jonge was iemand die ik tegenkwam in Utrecht op de Parade. Hij was een zeer bijzonder voorbeeld voor mij en destijds 1 van de meest populaire cabaretiers van Nederland. Hij zingt hier een fantastisch lied over het leven na de dood. Hij geeft een schets van zijn vader die dominee was, want die was er geweest. Volgens zijn vader was het in de hemel alle dagen feest, want zijn vader is er geweest.
I also had the privilege of meeting Freek de Jonge in person. He was someone I ran into at the Parade in Utrecht. He was a very special role model for me and, at the time, one of the most popular comedians in the Netherlands. He sings a fantastic song about life after death. He describes his father, who was a minister, because he had been there. According to his father, there was a party every day in heaven, because his father had been there.
Paul van Vliet was ook een cabaretier die ik nog een persoonlijk heb mogen spreken. Ik trof hem in Hilversum en had een gesprek met hem over zelfsdoding. Zelfdoding bleek hij in bepaalde gevallen een voorstander van te zijn. Ik gaf hem aan dat ik daar toch ook wel vaak mijn bedenkingen bij had en dat kon Paul zich eveneens goed voorstellen. Bij de 'zelfmoordgedachte' denk ik nu gelijk aan de zelfmoordversie van Judas die beschreven staat in Matteus 27:5 - "Judas maakte een einde aan zijn leven om zichzelf op te hangen." Maar daar tegenover staat er dus ook een hele andere doodsbeschrijving van Judas geschreven en dat zien we in Handelingen 1: 16-20. Daar staat namelijk dat hij zo hard viel dat zijn buik openscheurde en zijn ingewanden naar buiten kwamen zetten. Waarom die verschillen denk ik dan?
Paul van Vliet was also a comedian with whom I had the pleasure of speaking in person. I met him in Hilversum and had a conversation with him about suicide. He turned out to be an advocate of suicide in certain cases. I told him that I often had my own reservations about it, and Paul could understand that as well. When I hear the word "suicidal ideation," I immediately think of the Judas suicide described in Matthew 27:5—"Judas took his own life by hanging himself." But on the other hand, there's also a very different account of Judas' death in Acts 1:16-20. It says he fell so hard that his stomach burst open and his intestines spilled out. Why do I think there are such discrepancies?
Maak jouw eigen website met JouwWeb